.این وبلاگ تا اطلاع ثانوی تعطیل می باشد
درخت چنار خون‌بار روستای زرآباد الموت همچنان پذیرای گردشگران خارجی و عزاداران حضرت سیدالشهدا (ع) در روز عاشوراست.
به گزارش ایسنا درخت چنار کهن‌سالی در حیاط امامزاده علی‌اصغر در روستای زرآباد الموت در استان قزوین وجود دارد که به درخت چنار خون‌بار مشهور است. خون‌بار بودن این درخت، قدمت دیرینه‌ای دارد و حتا در زمان شاه‌سلطان حسین صفوی نیز روایت‌هایی از آن مطرح شده است.
در این‌باره، اسدالله بیرانوند ـ مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان قزوین ـ در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایسنا بیان کرد: در نزدیکی سحرگاه روز عاشورا، صمغی قرمز رنگ شبیه خون از این درخت خارج می‌شود که آزمایش‌هایی هم روی آن انجام شده است. البته هیچ‌کدام از آزمایش‌ها با وجود مشاهده‌ی ترکیبات مشابه خون در این صمغ، این مسأله را تأیید نکرده‌اند که این مایع، به خون انسان مربوط می‌شود.
او با اشاره به قدمت بیش از 600 سال دو درخت چناری که درهم تنیده شده‌اند، افزود: هر سال در روزهای عزاداری ماه محرم، بیش از 10هزار نفر در این محل حضور می‌یابند و امکانات لازم و مهمانسرا نیز برای آنها فراهم می‌شود.
همچنین فاطمه آسیابان‌ها ـ مدیر روابط عمومی این اداره‌ی کل ـ که دو سال شاهد این ماجرا بوده است، با اشاره به این‌که مردم معتقدند، اتفاق‌هایی در روز عاشورا برای این درخت رخ می‌دهد، گفت: پس از پایان مراسم عزاداری و سینه‌زنی در روز تاسوعا، جمعیت حاضر در امامزاده، سحرگاه روز عاشورا دور درخت جمع می‌شوند و به خواندن مرثیه و عزاداری می‌پردازند. در این زمان، صمغ قرمز رنگی از برخی شاخه‌های این درخت چنار به آرامی شروع به تراوش می‌کند. این اتفاق تا ظهر روز عاشورا ادامه دارد و پس از آن، این شاخه‌ها خشک می‌شوند.
او بیان کرد: نکته‌ی جالب این است که این مایع فقط روز عاشورا از درخت خارج می‌شود، یعنی با توجه به متفاوت بودن سال‌های هجری شمسی و هجری قمری، این اتفاق درست در روز دهم ماه محرم رخ می‌دهد.
وی افزود: وجود این درخت که به یکی از جاذبه‌های گردشگری و مذهبی استان قزوین تبدیل شده است، هر سال در ماه محرم گردشگران زیادی را از کشورهای مسلمان مانند عراق و سوریه و حتا برخی از کشورهای اروپایی به این محل می‌کشاند.
این سوالی است که ممکن است در ذهن و زبان خیلی از زنان جامعه طرح شده باشد که براستی آیا این بلوغ زودهنگام زن نسبت به مرد، مطابق با قانون فراگیر عدل خداوندی است؟ مکلف شدن زودهنگام زنان به تکالیف سنگین شریعت، آیا تبعیض ناروا نسبت به او انگاشته نمی شود؟
حکیم و مفسر فرزانه قرآن، استاد جوادی آملی در کتاب وزین "زن در آئینه جمال و جلال خداوند" این سوال را چنین پاسخ گفته اند:
نه تنها در حق زنها ظلم نشده است بلکه آنها مورد عنایت ویژه قرار گرفتهاند. شما بارگاهی را تصور کنید که بدون اذن ورود، نمیتوان وارد آن شد؛ اگر در آن بارگاه رفیع، کسی زن را شش سال زودتر از مرد راه بدهد معلوم می‌شود که این زن بیش از مرد مورد عنایت صاحب بارگاه قرار گرفته است. دین عنایت خاصی نسبت به زن داشته است که او را زودتر از مرد مشرّف به درگاه حضرت حق نموده است. بلوغ در واقع مشرف شدن است نه مکلّف شدن، بزرگان اهل سلوک میگویند ما با بلوغ مشرف شدهایم نه مکلف، چون زحمت و مشقتی در کار نیست. بلکه شرف در کار است، امام سجادعلیه السلام در مناجات الذاکرین میفرمایند: «یا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ» یعنی ای خدایی که نام تو مایه شرافت است. بنابراین اگر کسی به جایی برسد که لیاقت ذکر خدا را پیدا کند و به یاد خدا باشد و خدا هم به یاد او باشد، شرافتی نصیب او گردیده است و زن شش سال قبل از مرد به این شرافت میرسد. زن باید این مطلب را خوب درک کند که دین صریحاً به مرد میگوید تو برو و شش سال دیگر بازی کن، ولی زن را به حضور میپذیرد. مثل این‌که در یک مجمع علمی به بچهها بگویند شما بروید بازی کنید، اینجا جای شما نیست، امّا بزرگترها را اجازه ورود بدهند. این شش سال زودتر مکلف شدن نه برای آن است که زن ناقص است بلکه برای آن است که زن ریحانه است و این گل فقط باید به دست باغبان باشد و باغبانِ این گل، فقط قرآن و عترت و ذات اقدس اله است. درست است که باغبان هر انسانی خداست1 منتها همان باغبان بهتر میداند که کدام گل را بهتر و زودتر از دیگر گلها باید حفظ کرد. کدام نهال را باید بیشتر پذیرائی کرد. این پذیرائی ویژه الهی نشانه عظمت زن است. وقتی زن عظمت خود را مییابد که بداند خدا او را شش سال زودتر از مرد میپذیرد. با این بینش در مییابیم که نه تنها در این مورد به زنها ظلمی نشده بلکه آنها مورد عنایت ویژه قرار گرفتهاند [چون سازنده و تربیتکننده زنان و مردان صالح و نمونه هستند].2
1) وَ اللَّهُ اَنْبَتَکُمْ مِنَ الْاَرضِ نَباتاً» و خداست که شما را مانند گیاهی از زمین میرویاند. سوره نوح، آیه 17.
2) زن در آیینه جلال و جمال، ص 217 - 216.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
